07 Ocak 2018 Waning Gibbous Ay'ın aydınlığı her geçen gün daha da büyüyor. Sonraki ana evre Üçüncü Çeyrek Daha fazla

FULL faz adlarıFaz Adları aydınlatmaAydınlatma% büyük evreAna Fazlar Kuzey yarımküre Bugünkü Ay Aşaması 07 Ocak 2018 Waning Gibbous Ay'ın aydınlığı her geçen gün daha da büyüyor. Sonraki ana evre Üçüncü Çeyrek Daha fazla bilgi> > Blue Moon Takvim > Lunar Eclipse Takvim > Sonraki Dolunay BUGÜNE MOON FAZLAR - 07 OCAK 2018 01:00 UTC 70.0%06:00 UTC 67.9%12:00 UTC 65.4%18:00 UTC 62,8%21:00 UTC 61.5% AY EVRELERINI ANLAMAK Bazı ilginç verilerle başlayalım. Ay'ı tam bir ay döngüsüyle Dünya'nın etrafında yörüngede dolaştırmak 29.53 gün sürer. Bu süre zarfında, Ay her bir aşamadan geçecektir. Ay'ın yörünge yolculuğu tam bir aydan biraz daha kısa sürdüğünden, gelecekteki tarihleri ​​tıkladığınızda, farkına varacaksınız - o aydaki tam gün sayısına bağlı olarak - Dolunay her ay bir ya da iki gün önce gerçekleşir. Işık ve gölge arasında öngörülebilir dansı yaratan, Dünya'nın çevresinde yörüngede yürürken Ay'ın yolculuğu budur. Ve değişimler yavaş görünse de, belirli bir günde Güneş'in aydınlattığı Ay miktarı yüzde 10'a kadar değişebilir. Yukarıdaki resim, bugünün aydınlatma aralığını göstermektedir - Ocak 06, 2018 . Resim bilgisayarınızın saatine ayarlıdır ve bu nedenle kendi belirli saat diliminiz için doğru bir okuma sağlar . Sırasıyla dört ana Ay evresi Yeni Ay, İlk Ay Ay, Dolunay ve Son Çeyrek Ay'tır. Bu aşamalar çok belirli zamanlarda gerçekleşir ve hem Ay'ın parlaklığı hem de Ay'ın Dünya'daki yörüngesinde ne kadar uzandığı ölçülür . Yeni Ay Fazı, Ay tamamen sıfır parlaklıkta karanlıkken, Dolunay Faz tamamen yüzde 100 parlaklık ile parlaktır. İlk ve Son Çeyrek evreler Ay tamamen yarısı aydınlandığında yüzde 50 aydınlık ile gerçekleşir. İnsanlar "Bugün tam bir Ay'tır" dediğinde, bunun Ay'ın gün boyu dolduğu anlamına gelmediğini hatırlamak önemlidir, yalnızca Dolunay Evresi'nin bu gün gerçekleştiği anlamına gelir. Gerçekte Dolunay'ın tam anı ikinci saniyeye ayarlanabilir. Dolunay'ın kesin zamanı ve mevcut Dolunay bilgisi hakkında daha fazla bilgi edinmek için şu anki Dolunay zamanlarını kontrol edin . Kalan dört Ay evresi, ana evreler arasındaki yarım noktada gerçekleşir. Ana safhaların aksine, bu küçük safhalar belirli bir zaman ya da parlaklıkta gerçekleşmez, aksine her ana safha arasındaki tüm zaman periyodu için Ay'ın safhasını tanımlarlar. Bu ara safhalar Crescent Ayını Waxing, Gibbous Waxing Ay, Waning Gibbous Moon ve Waning Crescent Moon'u Vazgeçiyorlar. Aşağıdaki resim sekiz ana ve küçük Ay evrelerini ve ay döngüsünde nerede olduğunu gösterir. TARIHTEKI AY AŞAMALARI Dolunay ufukta yükseldiğinde, neanderthal'ın mağarasından dışarı baktığını bazı karanlık yaz geceleri düşünün. Dünya üzerindeki hiçbir şey, gece gökyüzünden fırlayan bu garip parlak cisim gibiydi. Ne olduğunu sanıyordu? Ay'ın çağlar boyunca birçok din, mitler ve efsanelerin kaynağı haline geldiğini hayal etmek zor değil . Yunanlılar Ay'a ve onun evrelerine bilimsel bir bakış açısı getiren ilk kişiler arasındaydı. M.Ö. 500 civarında Yunan filozof ve gökbilimci Pythagoras, Ay'ın karanlık ve hafif yarı küreleri arasındaki dar sınır çizgisini - sonlandırıcıyı - dikkatle izledi. Terminatör Ay yüzeyinde nasıl kavislendiğine dayanarak, Ay'ın bir küre olması gerektiğini doğru bir şekilde varsayar . ay devleri Birkaç yüzyıl sonra, M.Ö. 350'de Aristo, Pisagoras gözlemlerini daha da ileri götürdü. Ay tutulması sırasında Ay'ın yüzünde dünyanın gölgesini izleyerek Aristo, Dünya'nın da bir küre olduğunu düşünüyordu. Yanlış Ancak, Dünya'nın uzaya sabitlendiğini ve Ay'ın, Güneşin ve Yıldızların etrafında döndüğünü düşünüyordu. Ay'ın, Dünya'nın etrafında mükemmel bir yörüngede dolanan yarı saydam bir küre olduğuna da inandı . 16. yüzyıla kadar Güneş Sistemi hakkındaki anlayışım evrimleşmedi. 1500'lerin başında Gökbilimci Nicolaus Copernicus, Dünya ve diğer gezegenlerin Güneş'in etrafında dönen Güneş Sistemi modelini geliştirdiler ve Dünya, Dünya'nın çevresinde yörüngedeydi. Yüz yıl sonra, İtalyan Gökbilimci Galileo, son teleskoplardan birini kullanarak sonlandırıcıyı gözlemledi ve Ayın yüzeyinin kraterler ve vadilerle süslendiğini ve dağlarla donatılan Yitan Ay Yılının evrim gölgelerinden çıkardığını buldular . Bu gözlemler devrimciydi. Copernicus ve Galileo, uzun süredir Aristoteles'in gökyüzündeki görüntüsünü, Dünya'nın Evrenin merkezi olduğu ve Ay'ın pürüzsüz, cilalanmış bir orbusu olarak yükseldi. Teleskoplar ve yeni zihinler, bilim adamının Dünya'nın ve gezegenlerin Güneş'in çevresinde yörüngede olduğunu ve Ay'ın kendi yörüngesinde tutulan bir darbeye ve kraterli uydu olduğunu anlamalarına yardımcı oldu .