NASA'nın New Horizons uzay aracından elde edilen yeni bileşimsel veriler, Pluto'nun en dış ayı Hydra'nın yüzeyinde belirgin bir su-buz işareti ortaya koyuyor. Pluto'nun en geniş aya Charon 752 mil (1,210 kilometre yol boyunca), Hydra ise yaklaşık 50 kilometre uzunluğundadır.
Kredi: NASA / JHUAPL / SwRI
NASA'nın New Horizons uzay aracı, Pluto'nun dört küçük uydusuyla ilgili ilk kompozisyon bilgilerini eve gönderdi. Yeni veriler, Pluto'nun en dışındaki en küçük ayı olan Hydra'nın yüzeyinin, neredeyse bozulmamış su buzunun hakim olduğunu gösteriyor - bilim adamlarının Hydra'nın yüksek yansıtıcı yüzeyi gösteren New Horizons görüntülerinde bulduğu ipuçlarını teyit ediyor.
Pluto'nun en dış ayı, Hydra
Kredi: Kredi: NASA / JHUAPL / SwRI
Son zamanlarda Dünya'da elde edilen yeni kompozisyon verileri Ralph / Linear Etalon Görüntüleme Spektral Array (LEISA) cihazı ile 14 Temmuz 2015 tarihinde, 150.000 mil (240.000 kilometre) mesafeden toplandı.
Kızılötesi spektrum olarak bilinen yeni veriler, kristalin su buzunun açık bir şekilde imza attığını gösteriyor: 1,50 ila 1,60 mikron arasında geniş emilim ve 1,65 mikron daha dar bir su buz tayfı özelliği. Hydra spektrumu aynı zamanda kristalin su buzunun hakim olduğu Pluto'nun en büyük aya Charon'un spektrumuna benzer. Ancak, Hydra'nın sudan soğurma bantları, Charon'unkilerden daha derintir ve Hydra'nın yüzeyindeki buz tanelerinin daha büyük veya Charon'daki tanelerden daha belli açılardan yansıyan bir ışık olduğunu düşündürmektedir. Hydra'nın, buzullu bir çöp diskinde oluştuğu düşünülmektedir; bu oluşum, sudan zengin mantolar, iki cisimden soyulduktan sonra, yaklaşık 4 milyar yıl önce Pluto-Charon ikilemine çarpıştı. Hydra'nın derin su bantları ve yüksek yansıtma oranı, zamanla Charon'un yüzeyinde biriken daha koyu materyal tarafından nispeten az kontaminasyona işaret eder.
Görev bilimcileri, Hydra'nın buzunun neden Charon'unkinden daha temiz olduğu araştırıyor. Colorado Boulder'daki Güneybatı Araştırma Enstitüsünden New Horizons bilim ekibi üyesi olan Simon Porter, "Belki de mikrometeorit etkileri, kirleticileri parçalayarak Hydra yüzeyini sürekli yenilemektedir" diyerek, "Bu süreç çok fazla olan Charon'da etkisizdi daha kuvvetli yerçekimi, bu etkilerden kaynaklanan enkaz tutar. "
Yeni Ufuklar bilim ekibi Hydra ve Charon ile karşılaştırmak için Pluto'nun diğer küçük aylarının benzer spektrumlarını elde etmek istiyor.
Son Güncelleme: 4 Ağustos 2017
Editör: Bill Keeter
Pluto'nun Güneş Rüzgarıyla Etkileşimi Benzersiz, Araştırmanın Bulguları
Plüton
New Horizons'un Uzun Menzilli Keşif Görüntüleyicisi'nden (LORRI) dört görüntü, Pluto'nun bu genel görünüşünü oluşturmak için Ralph enstrümanından alınan renk verileri ile birleştirildi. Uzay aracı Pluto'dan 280.000 kilometre uzaktayken alınan görüntüler, özellikleri 2,2 mil (2,2 kilometre) kadar küçük gösteriyor.
Kredi: NASA / JHUAPL / SwRI
Plüton, beklenenden daha az bir kuyrukluydi gibi davranır ve güneş rüzgarıyla, güneşten yüklü parçacıkların sürekli bir akışı ile etkileşim biçiminde Mars veya Venüs gibi bir gezegene daha benzemektedir.
Bu, Pluto'nun NASA'nın Yeni Ufuklar misyonu tarafından finanse edilen ve bugün Amerikan Jeofizik Birliği (AGU) tarafından Uzay Fiziği Jeofizik Araştırmalar Dergisi'nde yayınlanan, güneş rüzgarıyla etkileşiminin ilk analizine göre yapılır.
Bilim insanları, Pluto'nun etrafındaki Pluto (SWAP) enstrümanındaki Güneş Rüzgarından yararlanarak, Pluto'nun atmosferinden çıkan materyali ilk kez gözlemledi ve güneş rüzgarıyla nasıl etkileşime girdiğini inceledi ve bir başka "Pluto sürpriz."
Araştırmanın baş yazarı David J. McComas, "Güneş sistemimizde daha önce hiç görmediğimiz bir etkileşim türüdür" dedi. Princeton Üniversitesi'nde astrofizik bilimleri profesörü ve Princeton Plazma Fizik Laboratuvarı Başkan Yardımcısı McComas. "Sonuçlar şaşırtıcı" McComas SWAP enstrümanını Yeni Ufuklar'a götürüyor; o da SWAP'ın San Antonio, Texas'daki Güneybatı Araştırma Enstitüsünde (SwRI) yer aldığı zamanlarda SWAP'ın geliştirilmesine öncülük etti.
Uzay fizikçileri, şimdi Pluto'nun atmosferi ile güneş rüzgârı arasındaki etkileşim hakkında bir hazine belleği bulunduğunu söylüyor. Güneş rüzgarı, saatte 100 milyon mil (saatte 160 milyon kilometre) olan güneşten güneşten güneş sistemine püsküren plazma olup, çoğunlukla proton ve elektron çorbasında gezegenler, asteroitler, kuyrukluyıldızlar ve gezegenlerarası mekanlara girmektedirler.
Çoğu araştırmacı, Pluto'nun, Mars ya da Venüs gibi bir gezegende aniden saptırma güneş rüzgar karşılaşmalarına karşıt olarak, güneş rüzgarının yavaş yavaş yavaşlandığı büyük bir kü- lük kümesi gibi daha karakteristik olduğunu düşünüyordu. Bunun yerine, parçalı gaz ve kısmen akülü bir otomobil gibi Pluto melez olduğunu araştırmacılar söylüyor.
Dolayısıyla Pluto karışıklık yaratmaya devam ediyor. "Bu sonuçlar keşif gücüyle konuşuyor. Bir kez daha yeni bir yere gittik ve kendimizi doğada tamamen yeni türde ifadeler keşfettik bulduk "diye belirtti. New Horizons baş araştırmacısı Alan Stern.
Güneş'ten çok uzak olduğu için - güneş sistemindeki en uzak gezegen - yaklaşık 3.7 milyar mil, çünkü bu bilim adamları Pluto'nun yerçekimi ağır atmosferi içinde ağır iyonlar tutacak kadar güçlü olmayacağını düşünüyorlardı. Ancak, "Pluto'nun yer çekimi, malzemenin nispeten sınırlı kalması için açıktır," dedi McComas.
Araştırmacılar, Pluto'nun atmosferinden kaçan ana gaz olan yoğun metan iyonlarını, SWAP aletini kullanarak güneşten gelen hafif hidrojen iyonlarından ayırmayı başardılar.
Ek Pluto bulguları arasında:
Dünya gibi, Pluto'nun da uzun iyon kuyruğu vardır ve bu da en azından 100 Plüton yarıçapı (73.800 mil / 118.700 kilometre, yeryüzünün çevresinin neredeyse üç katı) aşağı doğru rüzgarla uzanır; atmosferden ağır iyonlar yüklenir ve "önemli yapıya sahiptir .”
Pluto'nun gezegenin rüzgâr siperini engellemesi düşünülenden daha küçüktür. Güneş rüzgarı, birkaç gezegensel yarıçap (yaklaşık 1,844 mil / 3000 kilometre, Chicago ve Los Angeles arasındaki mesafe hakkında) kadar engellenmez.
Pluto, Pluto'nun ağır iyonların kuyruğunun ve akışına engel teşkil eden şok güneş rüzgarının kılıfının çok ince bir sınırına sahiptir.
SwRI'daki astrofizikçi ve ortak yazar Heather Elliott, "Güneş rüzgarı-Pluto etkileşimini, diğer gezegenler ve bedenler için güneş rüzgarı-etkileşimiyle karşılaştırmak ilginçtir çünkü fiziksel koşullar her biri için farklıdır ve baskın fiziksel süreçler bu koşullara bağlı. "
McComas, bu bulguların diğer yıldızların etrafında bulabileceği mıknatıslanmış plazmaların ipuçlarını sunduğunu belirtti. "Güneş rüzgarı ile etkileşim aralığı oldukça çeşitlidir ve bu, güneş sistemimizdeki ve sonrasında bağlantıları daha iyi anlamamıza yardımcı olmak için bazı karşılaştırmalar yapar."
Son Güncelleme: 4 Ağustos 2017
Editör: Bill Keeter
Plüton
New Horizons'un Uzun Menzilli Keşif Görüntüleyicisi'nden (LORRI) dört görüntü, Pluto'nun bu genel görünüşünü oluşturmak için Ralph enstrümanından alınan renk verileri ile birleştirildi. Uzay aracı Pluto'dan 280.000 kilometre uzaktayken alınan görüntüler, özellikleri 2,2 mil (2,2 kilometre) kadar küçük gösteriyor.
Kredi: NASA / JHUAPL / SwRI
Plüton, beklenenden daha az bir kuyrukluydi gibi davranır ve güneş rüzgarıyla, güneşten yüklü parçacıkların sürekli bir akışı ile etkileşim biçiminde Mars veya Venüs gibi bir gezegene daha benzemektedir.
Bu, Pluto'nun NASA'nın Yeni Ufuklar misyonu tarafından finanse edilen ve bugün Amerikan Jeofizik Birliği (AGU) tarafından Uzay Fiziği Jeofizik Araştırmalar Dergisi'nde yayınlanan, güneş rüzgarıyla etkileşiminin ilk analizine göre yapılır.
Bilim insanları, Pluto'nun etrafındaki Pluto (SWAP) enstrümanındaki Güneş Rüzgarından yararlanarak, Pluto'nun atmosferinden çıkan materyali ilk kez gözlemledi ve güneş rüzgarıyla nasıl etkileşime girdiğini inceledi ve bir başka "Pluto sürpriz."
Araştırmanın baş yazarı David J. McComas, "Güneş sistemimizde daha önce hiç görmediğimiz bir etkileşim türüdür" dedi. Princeton Üniversitesi'nde astrofizik bilimleri profesörü ve Princeton Plazma Fizik Laboratuvarı Başkan Yardımcısı McComas. "Sonuçlar şaşırtıcı" McComas SWAP enstrümanını Yeni Ufuklar'a götürüyor; o da SWAP'ın San Antonio, Texas'daki Güneybatı Araştırma Enstitüsünde (SwRI) yer aldığı zamanlarda SWAP'ın geliştirilmesine öncülük etti.
Uzay fizikçileri, şimdi Pluto'nun atmosferi ile güneş rüzgârı arasındaki etkileşim hakkında bir hazine belleği bulunduğunu söylüyor. Güneş rüzgarı, saatte 100 milyon mil (saatte 160 milyon kilometre) olan güneşten güneşten güneş sistemine püsküren plazma olup, çoğunlukla proton ve elektron çorbasında gezegenler, asteroitler, kuyrukluyıldızlar ve gezegenlerarası mekanlara girmektedirler.
Çoğu araştırmacı, Pluto'nun, Mars ya da Venüs gibi bir gezegende aniden saptırma güneş rüzgar karşılaşmalarına karşıt olarak, güneş rüzgarının yavaş yavaş yavaşlandığı büyük bir kü- lük kümesi gibi daha karakteristik olduğunu düşünüyordu. Bunun yerine, parçalı gaz ve kısmen akülü bir otomobil gibi Pluto melez olduğunu araştırmacılar söylüyor.
Dolayısıyla Pluto karışıklık yaratmaya devam ediyor. "Bu sonuçlar keşif gücüyle konuşuyor. Bir kez daha yeni bir yere gittik ve kendimizi doğada tamamen yeni türde ifadeler keşfettik bulduk "diye belirtti. New Horizons baş araştırmacısı Alan Stern.
Güneş'ten çok uzak olduğu için - güneş sistemindeki en uzak gezegen - yaklaşık 3.7 milyar mil, çünkü bu bilim adamları Pluto'nun yerçekimi ağır atmosferi içinde ağır iyonlar tutacak kadar güçlü olmayacağını düşünüyorlardı. Ancak, "Pluto'nun yer çekimi, malzemenin nispeten sınırlı kalması için açıktır," dedi McComas.
Araştırmacılar, Pluto'nun atmosferinden kaçan ana gaz olan yoğun metan iyonlarını, SWAP aletini kullanarak güneşten gelen hafif hidrojen iyonlarından ayırmayı başardılar.
Ek Pluto bulguları arasında:
Dünya gibi, Pluto'nun da uzun iyon kuyruğu vardır ve bu da en azından 100 Plüton yarıçapı (73.800 mil / 118.700 kilometre, yeryüzünün çevresinin neredeyse üç katı) aşağı doğru rüzgarla uzanır; atmosferden ağır iyonlar yüklenir ve "önemli yapıya sahiptir .”
Pluto'nun gezegenin rüzgâr siperini engellemesi düşünülenden daha küçüktür. Güneş rüzgarı, birkaç gezegensel yarıçap (yaklaşık 1,844 mil / 3000 kilometre, Chicago ve Los Angeles arasındaki mesafe hakkında) kadar engellenmez.
Pluto, Pluto'nun ağır iyonların kuyruğunun ve akışına engel teşkil eden şok güneş rüzgarının kılıfının çok ince bir sınırına sahiptir.
SwRI'daki astrofizikçi ve ortak yazar Heather Elliott, "Güneş rüzgarı-Pluto etkileşimini, diğer gezegenler ve bedenler için güneş rüzgarı-etkileşimiyle karşılaştırmak ilginçtir çünkü fiziksel koşullar her biri için farklıdır ve baskın fiziksel süreçler bu koşullara bağlı. "
McComas, bu bulguların diğer yıldızların etrafında bulabileceği mıknatıslanmış plazmaların ipuçlarını sunduğunu belirtti. "Güneş rüzgarı ile etkileşim aralığı oldukça çeşitlidir ve bu, güneş sistemimizdeki ve sonrasında bağlantıları daha iyi anlamamıza yardımcı olmak için bazı karşılaştırmalar yapar."
Son Güncelleme: 4 Ağustos 2017
Editör: Bill Keeter
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder